Het
kerkhof van Sint Pieter
te Maastricht
in de media.
9 september 2012: in het
kader van de Open Monumentendagen 2012 verzorgde
Stichting
Grafmonumenten Sint Pieter
evenals in 2011 een rondleiding op het kerkhof van St.
Pieter.
Leon Bok, oprichter van Bureau
Funeraire Adviezen, publiceerde een artikel in het tijdschrift De Begraafplaats
nr. 4, augustus 2012 met de titel "Begraven is zonder meer van deze tijd".
Een fragment uit dit artikel:
12 januari
2012: dagblad De Limburger.
In het najaar van 2009 is het Europees
initiatief "Sociale Innovatie Instandhouding klein Religieus
Erfgoed" (SIRE) gestart. Het project maakt deel uit van Interreg IVa
en geldt in eerste aanleg voor een periode van 3 jaar. Vanaf
april/mei 2010 kon een beroep worden gedaan op een substantiële
bijdrage in het onderhoud en de restauratie van kruisen, kapellen,
beelden en ander klein religieus erfgoed. De voorbereiding en
coördinatie wordt uitgevoerd door Monumentenwacht Limburg. Onze
aanvraag werd beloond. Klik op de afbeelding om het artikel te
lezen.
9 november 2011: dagblad De Limburger berichtte over
een "teruggevonden" grafkruis onder de kop "Een schatje is opgedoken".
24 september 2011 vierde
de vereniging De Terebinth haar 25-jarig bestaan. Bij die gelegenheid werd een jubileumboek
uitgebracht, waarin ruim 40 autoriteiten op funerair gebied hun visie geven op
de toekomst en ontwikkeling van de funeraire wereld. In het boek worden zoveel
mogelijk alle aspecten rond dood en begraven toegelicht. Breur
Henket verzorgde een item over adoptie en hergebruik van graven voor deze
publicatie.
De Terebinth is een onafhankelijke landelijke
vereniging met regionale vertegenwoordiging. De vereniging zet zich in voor de
funeraire cultuur in Nederland. Behoud van en aandacht voor waardevolle
begraafplaatsen en grafmonumenten staat daarbij voorop. Bovendien streeft zij
naar een brede toegankelijke funeraire structuur, waarbinnen burgers gemakkelijk
hun weg weten te vinden en waar informatie in alle openheid voor iedereen
voorhanden is. Ook streeft de vereniging naar een goede en respectvolle zorg
voor onze doden en hun nabestaanden. Zie:Vereniging De Terebinth.
8 juli 2010: dagblad De Limburger berichtte over
Stichting Grafmonumenten Sint Pieter onder de kop "Bij een ander in het graf".
Klik op de afbeelding om het artikel te lezen.
Siebrand Vos van Dagblad De Limburger in gesprek met
secretaris Breur
Henket. Ook voorzitter Eddy de Beaumont werd bevraagd. Grafdelver en
kerkhofverzorger Andrew van Thor luistert aandachtig.
Wamsteeker - Jelinger - Eyssen.
Het behouden waard.
In het najaar van 2009 is het Europees initiatief
"Sociale Innovatie Instandhouding klein Religieus Erfgoed" (SIRE) gestart. Het
project maakt deel uit van Interreg IVa en geldt in eerste aanleg voor een
periode van 3 jaar. Vanaf april/mei 2010 kon een beroep worden gedaan op een
substantiële bijdrage in het onderhoud en de restauratie van kruisen, kapellen,
beelden en ander klein religieus erfgoed. De voorbereiding en coördinatie wordt
uitgevoerd door Monumentenwacht Limburg. Onze aanvraag werd beloond. Klik op de afbeelding om het artikel te lezen.
Mei
2009:
in het
bisdomblad De Sleutel
nr. 5 jaargang 36 - mei 2009 wordt in
het item Loewende klokken bericht over het kerkhof van St. Pieter onder
de titel "Dodenakker tot leven gebracht".
Stichting Grafmonumenten Sint
Pieter draagt letterlijk en figuurlijk een steentje bij
aan onderstaande activiteit:
Persbericht
3 april 2009
DoodLeven!
Een belevenis met historische voorwerpen, fascinerende kunst, opmerkelijke
vertellingen en uniek theater.
In en rond de Hoofdwacht op het Vrijthof in Maastricht.
Van 18 april t/m 13 september 2009.
Dinsdag t/m zondag van 12.00 u tot 18.00u.
Toegang gratis.
Vanaf zaterdag 18 april presenteert Zicht op Maastricht, de culturele biografie
van een stad, een uniek project. Een belevenis met historische voorwerpen,
fascinerende kunst, opmerkelijke vertellingen en uniek theater. Uniek in eerste
instantie vanwege de locatie die als centrum van het evenement dient: de
Hoofdwacht aan het Vrijthof. Dit gebouw vormde tot in de 19de eeuw
het middelpunt van Maastricht als vestingstad. Toen die status verloren
ging, bleef de Hoofdwacht slechts een onderdeel van het historisch decor van
Maastricht.
DoodLeven! brengt hierin verandering en blaast de Hoofdwacht nieuw leven in. In
opdracht van Zicht op Maastricht transformeerdehet atelier van Paul
Tieman het gebouw tot een ‘tentoonstellingsbelevenis’, of een
‘belevingstentoonstelling’. Het project is zeker zo uniek vanwege het thema: de
omgang met de dood in Maastricht. De dood in de ruimste betekenis van het woord!
DoodLeven!. Het concept van de culturele biografie is het
uitgangspunt voor dit evenement. Dit betekent dat verhalen, objecten en
afbeeldingen niet op zichzelf staan. Het geheel van verhalen, belevenissen,
objecten en de samenhang daartussen vormt immers de basis van de culturele
biografie. De samenhang tussen verhaal en voorwerp vormt dan ook de rode draad
in DoodLeven! Geen tentoonstelling in de klassieke zin van het
woord: een collage-project dat bestaat uit talloze onderwerpen, die elk hun
eigen verhaal vertellen en die de bezoeker confronteren met even zovele aspecten
van de dood in relatie tot het leven. De bezoeker wordt uitgenodigd op
ontdekking te gaan in drie ambiances.
Zwart
omvat de onderwerpen die betrekking hebben op de dood als een gewelddadige
bezoeker.
Grijs
staat voor ‘doodnormaal’: de dood als alom aanwezig aspect van het dagelijks
leven en als ‘levend’ aspect doorheen de geschiedenis van vele generaties
Maastrichtenaren.
Wit
gaat over het leven na de dood in de ruimste betekenis denkbaar.
Door de brede opzet, de gratis toegankelijkheid en de vele activiteiten rond
DoodLeven!
geeft het project de Hoofdwacht zijn dynamiek van weleer terug. Het gebouw wordt
weer de bijenkorf die het was in de tijd voor 1867, het jaar waarin het gebouw
zijn oorspronkelijke functie verloor. Met één verschil: het publiek is nu ook
binnen welkom. Iets dat vroeger alleen aan militairen was voorbehouden.
Naast de belevingswereld DoodLeven! in de Hoofdwacht, is er een
uitgebreid activiteitenprogramma. Door middel van lezingen, voordrachten, muziek
en theater wordt aan DoodLeven! op verschillende locaties
betekenis gegeven.
Een collage van afbeeldingen uit de belevingswereld DoodLeven! Foto's:
Breur Henket.
April
2009. De
Begraafplaats nummer 2 | jaargang 11 | april 2009.
Tijdschrift van de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen.
8 april 2008. Dagblad De Limburger.
Ingezonden brieven.
30 maart 2008.
Inzegening van de gerestaureerde graven Closset.
Bron L1:Monumentale graven opgeknapt en ingewijd.
Het
had niet veel langer moeten duren anders waren ze waarschijnlijk helemaal
ingestort. Maar na een grondige restauratie konden dit weekend twee monumentale
graven op het Maastrichtse kerkhof Sint Pieter weer door de pastoor worden
ingewijd. De
restauratie is het werk van de Stichting Grafmonumenten Sint Pieter. Die wil nog
veel meer grafmonumenten van de ondergang redden.
Links een
foto-impressie van deze activiteit: een interview, de inzegening van de graven
en even nagenieten.... Klik op de foto voor een beeldverslag.
8 maart 2009:"Sommige websites laten zich lezen als een beeldverhaal. De website over het
kerkhof van Sint Pieter "Op de Berg" bij Maastrichts is een goed voorbeeld. Geen
lange, droge stukken tekst, maar korte teksten afgewisseld met allerlei
beeldmateriaal. Met recht een virtuele rondleiding, zoals de ondertitel van de
website luidt. Als bezoeker kan men als het ware tussen de graven door wandelen.
Naast foto's van graven zijn veel doodsprentjes te zien, soms met een
begeleidende foto van de overledene. De website toont de geschiedenis van een
gemeenschap, zonder dat je je als bezoeker een voyeur hoeft te voelen. Hiermee
vormt de website een bijzonder tijdsdocument. Op het kerkhof vindt men geen
beroemdheden, maar de website laat de geschiedenis zien van de gewone mens.
Eigenlijk juist dat deel van de geschiedenis wat altijd in het verborgene
blijft. Aandacht is er doorgaans voor mensen met bijzondere prestaties, grote
gebeurtenissen. Juist die kleine geschiedenissen maken een kerkhof interessant
en levend." Bron: Funerair Digitaal Erfgoed op het web. Nieuwsbrief
Stichting Dodenakkers.nl
- maart 2009.
Jaargang 3 nummer 2.
10 oktober 2008: Ted Reckman
publiceerde in Stadskrant DE STER 5 in de rubriek
KRONIEK VAAN MESTREECH
een helder geschreven en goed geïllustreerd artikel onder de kop "Willem I
was maar één jaar Hertog van Limburg". Het naschrift in dit artikel maakte
uw webmaster wel een ietwat verlegen.
Foto: Breur Henket.
Dagblad De Limburger 1 oktober 2007:
22 september 2007. Dagblad De Limburger.
Annelies Hendrikx: Interview. Maastrichtse
politiecommissaris Jan Erckens neemt afscheid.
Jan Erckens, met de kerk van Sint Pieter Boven op de achtergrond: "Hier zijn we
getrouwd, net als onze twee kinderen, en onze vier kleinkinderen zijn er
gedoopt."
Foto:
Annemiek Mommers.
In het tijdschrift
VEER
nr. 6 van maart 2007 vertelt Breur Henket een liefdesverhaal uit vervlogen
tijden. U kunt betreffend
artikel lezen door op onderstaande afbeelding van het artikel te klikken
(pdf-bestand).
In week 3 van 2007 werd onze site
www.grafmonumentensintpieter.nl
verkozen tot aanrader van de week door
Kirsten Paulus interviewde in
Balkon van Limburg, een programma van L1 Radio van 19 januari
2007, onze medewerker Dhr. Rob Kamps over zijn kennis, onderzoek en passie
betreffende het kanaal van Luik naar-Maastricht.
Uitzending gemist of wilt U
zijn verhaal nog een keer horen:
In
opdracht van Tv Maastricht werden op 20 december 2006 opnamen gemaakt in het
kader van het programma
Poort
Waerachtig
over Stichting Grafmonumenten Sint Pieter op het kerkhof van Sint Pieter te
Maastricht. De uitzending was te bekijken vanaf 8 januari 2007 op Tv
Maastricht na het programma Stadslicht.
Ron Ramaekers, Breur Henket en Gwen Teo aan het
werk voor U.
Correctie: Johannes Eijssen is niet burgemeester van Maastricht geweest.
Dagblad De Limburger besteedde op 14 april 2006 reeds
een artikel over de Stichting GSP:
Enige aanvullende opmerkingen:
"vrienden van" betalen vooralsnog een bijdrage naar goeddunken.
Petrus Egidius Klaessens
koopt op 22 november 1827 van Christiaan Brouwers en Thomas Van Lijf het
voormalige klooster der Minderbroeders Observanten, in de volksmond "Slavante",
voor 4000 Nederlandse Gulden. De koper liet de kerk en het grootste gedeelte van
de kloostergebouwen afbreken en het overblijvende gedeelte inrichten als casino.
Pierre Swaen is kerkhofbeheerder en niet kerkmeester van het kerkhof van Sint
Pieter.
Achter de coulissen: fotograaf Frits Widdershoven
in actie.
Bovenstaand werd nog
vervolgd op 13 juni 2006 in
Dagblad De Limburger.
Tv Maastricht heeft,
in het kader van het project Vrijwilligers Tv Maastricht, op 2
februari 2005 opnames gemaakt o.a. op het kerkhof van St. Pieter
i.v.m. de "hobby" van Breur Henket. Het resultaat was te zien in het
programma Vitrien.
Werkopnames op een gure februaridag.
E stökske Mestreechse historie":
Samenstelling:
Janine Coenen, Jeff Huynen, Chris Henket, Frans
van de Laar en Marcel Roes.
Dagblad De Limburger besteedde 2 augustus 2002
in de reeks "ONTDEK JE PLEKJE" aandacht aan de begraafplaats van Sint Pieter op
de Berg. Grafdelver Dhr. Andrew van Thor vertelt:
Met dank aan Mevr. Oda van den
Borne-Janssen.
Ook
met het invallen van de duisternis en ondanks gure weersomstandigheden is
grafdelver Andrew van Thor (derde van rechts) - in gezelschap van Miets en Jo
Morreau van Stichting Oud Sint Pieter én vrienden van Stichting Grafmonumenten
Sint Pieter - nog vaak te vinden op "zijn" kerkhof.