Sint Pieter ("Sente Pietre bi Tricht"), vanouds een vrijheerlijkheid van de prins-bisschop van Luik, als gemeente opgericht in 1248 en in 1920 samengevoegd met de gemeente Maastricht, was de woonplaats van een van mijn directe voorouders Arnoldus HENKET (1762-1804). Hij was geboortig van Lanaye en huwde Maria Ida BLANCKERS. Sinds zijn huwelijk woonde hij te Sint Pieter naast Slavante aan de noordzijde. Zijn woning, gekocht na zijn huwelijk, gelegen naast het huis van zijn schoonvader Engelbertus BLANCKAERTS, genaamd de "Den Engel", werd in 1847 verkocht en afgebroken voor het graven van het Kanaal
van Luik naar Maastricht. "In een veld van lazuur (blauw) een H. Petrus in natuurlijke kleur, met gouden nimbus en gekleed in een toga van zilver, houdende in de rechterhand een gouden sleutel en in de linkerhand een boek van keel (rood) met gouden randen, ter rechterzijde van den Heilige uit den onderrand van het schild opkomende, een begroeide berg van goud (St. Pietersberg) en ter linkerzijde eene kapel met spitsen toren, alles van goud." Dit wapen werd bij Koninklijk Besluit van 16 februari 1889 aan de gemeente Sint Pieter verleend. Het wapen was gebaseerd op een zegelstempel uit 1426. Bron: Nederlandse Gemeentewapens/Dutch Civic Heraldry-Sint Pieter en Stichting Oud Sint Pieter. Dhr. H. van den Broek tekende het gemeentewapen exact volgens de beschrijving in het wapendiploma uit 1889. De percelen 602, 603 en 604 aan de Maasweg werden onteigend en gebruikt voor het tracé van het kanaal. Detail uit een kaart van aan te kopen eigendommen in de gemeente Sint Pieter in verband met de aanleg van het kanaal Luik-Maastricht, schaal 1:1250, 1846, 27x206 cm. Hendrik Henket: de percelen 602 en 603; de weduwe Arnold Blanckers perceel 604. Bron: RHCL, inventaris Rijkswaterstaat te Maastricht 07.H05/2 nr. 1729. Hier lag het huis van Arnoldus Henket, in het kanaaltracé (perceel 603) tegenover het huidige perceel Lage Kanaaldijk 108. Foto: locatie anno 2006.
Benedenstaand de inschrijving van de doop van Arnoldus Henket op 27 september 1762 te Lixhe. Bron: Rijksarchief Luik microfilm YL 265 DTB Lixhe.
Het huis IN DEN ENGEL omtrent 1895. Ter linkerzijde op de achtergrond restanten van Slavante.
Slavante. Detail uit een tekening van Jan de Beyer uit 1740. Uiterst rechts waarschijnlijk de voorganger van het huis In Den Engel uit deze periode. Engel BLANCKAERTS, schoonvader van Arnold HENKET, bouwt in 1766 het huis "In den Engel".
Arnold was, zoals vele van zijn plaatsgenoten, hovenier (tuinder gardeneer, jardenier) en tevens schipper die met zijn eigen schip op de destijds bevaarbare Maas rondvoer. Arnold overleed 5 januari 1804 (14 Nivôse an 12) Langs de Maas ten gevolge van een hevige stoot tegen het hart, welke hij kreeg bij het afzetten van een schip van de oever, 41 jaar oud te St. Pieter en werd te St. Pieter begraven op 7 januari 1804.
Verantwoording: Maastricht heeft vele monumenten en deze zijn vaak goed gedocumenteerd. Over de kerk van St. Pieter "Op de Berg" of St. Pieter "Boven" is al voldoende informatie beschikbaar. Wat betreft het bijbehorende kerkhof ligt het anders. Bij het onderzoek naar mijn voorouders Henket en aangehuwden, verzamelde ik veel informatie over andere inwoners van Sint Pieter. Deze wil ik U niet onthouden. Een onderdeel van mijn speurtocht waren de oude grafkruizen op het kerkhof van St. Pieter. Vaak hoorde ik op het kerkhof vooral vragen van kleinkinderen aan hun ouders of grootouders "Mama wat staat daar op dat kruis?" of "Oma wie was dat?". Een antwoord moest men vaak schuldig blijven, gewoon omdat men het niet wist. Daarbij komt dat veel grafkruizen niet meer goed leesbaar zijn. Bij de foto's kunt u de bijbehorende grafteksten lezen en eventueel nog andere informatie. Indien beschikbaar zijn er ook genealogische gegevens toegevoegd. De besproken grafmonumenten dateren hoofdzakelijk van omstreeks 1600 tot 1940. Nu kunt U beter voorbereid dit kerkhof bezoeken. Ook kan er met uw hulp meer informatie beschikbaar komen voor iedere bezoeker van deze laatste rustplaats. Deze webpage is nog niet af, meer informatie over grafstenen zal - na uit te voeren onderzoek - toegevoegd worden. U kunt dus regelmatig updates verwachten. Breur Henket, september 2004.
" Il n'y a pas un geste, une pensée, un péché,
"He n'a nin on geste eûn pinséye, on pètchî,
Kerkhof Sint Pieter Boven 'on-line', net als Père Lachaise Siebrand Vos Maastricht Op het kerkhof van Sint Pieter Boven liggen geen legendarische figuren als Maria Callas, Jim Morrison en Frédéric Chopin begraven. Zoals er, om eens iets te noemen, ook geen liedjes van gestorven zangers, gemixt met het geluid van huilende vrouwen, uit grafmonumenten opklinken. Een 'Père Lachaise' is het niet, zelfs geen kleine variant. Toch heeft het kerkhof op Sint Pieter sinds maandag een website, net als de roemruchte Parijse begraafplaats. *Nog een opmerking: in het artikel in Dagblad De Limburger van 15 september 2004 betreffende de opening van deze site is de alinea over bidprentjes en de onzorgvuldigheid van een eventuele "dronken" koster niet juist weergegeven. In de 17de eeuw waren sommige pastoors of kosters wel eens onzorgvuldig in het noteren van gegevens in overlijdensregisters door een slechte scholing in het "kerklatijn", een enkele pastoor leed aan godsdienstwaanzin en noteerde wat kreten in de boeken; men schreef het overlijden pas later in door gebrek aan inkt of papier, oorlogsomstandigheden of ziekte. Een enkele keer had iemand te diep in het glaasje gekeken na een geboorte, huwelijk of overlijden en ontstonden daardoor fouten. Deze website kan het beste bekeken worden middels een snelle internetverbinding i.v.m. de grote hoeveelheid fotomateriaal op deze site. Heeft U een langzame internetverbinding, dan duurt het laden van het beeldmateriaal langer en moet u wat meer geduld uitoefenen. Ook is deze website nog lang niet af; regelmatig zal er een update plaatsvinden. |